اینهمه نجابت یکجا دیده بودید؟!
معاون اداری مالی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی در گفتگو با خودشان (یعنی سایت جماران!) فرموده‌اند که: «دلیل طولانی شدن عملیات ساختمانی مرقد امام، نجابت یاران صدیق امام است». منظور ایشان این بوده است که ما نجیب هستیم و خیلی به دولتها فشار نیاورده ایم که به ما بودجه بدهید. اتفاقا در راستای نجابت این افراد همین چند وقت پیش مشخص شد که این موسسه در لایحه بودجه 94، قریب 52 میلیارد تومان (حالا شما فکر کن یک میلیارد ناقابل کمتر یا بیشتر!) بودجه دارد و دو تا سایتش 5 میلیارد بودجه دارند، و حتی انقدر نجابتشان زیاد است که دو برابر نهاد کتابخانه‌های کشور که کارش رسماً ترویج کتابخوانی است، برای ترویج کتابخوانی بودجه دارند(4 میلیارد تومان ناقابل)! یعنی هرچقدر از نجابت این افراد بگم کم گفته ام!
حالا با توجه به این همه نجابت که در بالا ذکر شد، به نظر شما کدام گزینه درست است:
1) نانجیب بودن کتابخوان‌ها!
2) نانجیب شدن پول‌ها که هرچقدر خرج میکنی جواب نمیدهد!
3) نجیب بودن هزینه‌ها!
4) کلاً نانجیب بودن یا چی؟!
