گفتگوی موز، گلابی و قطعات بویینگ در انبار گمرک!
در راستای اینکه واردات انبه، نارگیل و آناناس آزاد شده است(اینجا) و پسته آمریکایی هم وارد کشور شده(اینجا) و قرار بوده است واردات قطعات بویینگ هم بعد از توافق ژنو آزاد شود(برای این هم لینک می‌خواهید؟ یعنی انقدر دولت محترم در بوق و کرنا کرد این دستاورد بزرگ توافقنامه ژنو را بستان نیست، باور نکرده‌اید هنوز، اصلاً شما می‌دانید توافق ژنو یعنی چه؟!)، گفتگوی زیر را که در یک انبار گمرک صورت گرفته، بخوانید:
موز: آقا جون مادرتون بگیرید بخوابید، چقدر حرف میزنید آخه؟!
آناناس: ایششش...
نارگیل: چی میگی عمو؟ با تو چی کار داریم؟
موز: با من چی کار دارید؟ سر و صداتون نمیذاره بخوابیم خب. از صبح که آوردنتون اینجا یه ریز دارید حرف میزنید. باز خدا رو شکر فردا ترخیصمون میکنن از دستتون راحت میشیم.
انبه: خب ما ذوق داریم عزیزم. مثل تو نیستیم که هی فرت و فرت وارد بشیم. بعد از مدتها که بصورت قاچاق می‌اومدیم، حالا داریم مثل یه میوه با شخصیت وارد میشیم!
آناناس: ولش کنید بابا... این موزا از اینکه میبینن قیمت گوجه و سیب زمینی و خیا و پیاز یکی در میون از قیمت موز گرون‌تر میشه، اعصابشون خرد شده، چشم ندارن ببینن چطور توافقنامه ژنو باعث شده درهای دنیا به روی ایران باز بشه!
موز: چرا چرت و پرت میگی آخه؟ حسادت کدومه، به توافقنامه ژنو چه ربطی داره، قیمت گوجه کجا بود؟
انبه: راست میگه دیگه... من خودم وقتی خارج بودیم خوندم که بخاطر گرون شدن سیب زمینی مردم موز سرخ میکنن میریزن تو قیمه!
نارگیل: بله، تازه من شنیدم یه مدتی هم مردم موز رنده میکردن و باهاش املت می‌پختن!
موز: بابا انقدر دری وری نگید نصفه شبی، بذارید بخوابیم...
گلابی: دری وری چیه موز جون، حالا اینا خارج بودن، من که خودم تو ایران بودم و از نزدیک دیدم چطوربا پول یه کیلو سیب زمینی میشد، سه جعبه موز خرید دیگه...
موز: ببینم اصلاً تو اینجا چی کار میکنی؟ مگه گلابی هم وارد میشه به کشور؟
گلابی: وارد شدنش که میشه اما من تولید داخلم. یه سر فرستاده بودنم بیرون، برم یه مارک خارجی روم بخوره، برگردم!
موز: حالا هرچی، ساکت شید بخوابیم بابا...
آناناس: خب بابا بگیر بخواب، انگار نوبرش رو آورده...
.
.
.
موز: بابا پس چی شد دوباره، چرا ساکت نمی‌شید پس؟
نارگیل: ما که ساکتیم، توهم زدی ها...
گلابی: آخی... فکر کنم بیچاره هی خواب میبینه یه سیب زمینی داره رنده‌ش میکنه، از خواب می‌پره!
موز: خواب کدومه؟ مگه صدای خنده شما میذاره بخوابیم؟
نارگیل: من که نخندیدم...
موز: ایناهاش... ببین... صدای خنده میاد...
نارگیل: راست میگه میوه‌ی خدا! صدای خنده میاد!
انبه: از اون توئه... اون کارتونه...
موز: هوی... کیه داره می‌خنده... با توام.... کی هستی؟
گلابی: خودت رو معرفی کن... تو در محاصره‌ای...
پسته: غریبه نیستم... پسته‌ام!
موز: پسته؟ اون تو چه غلطی میکنی؟ اونجا که نوشته قطعات هواپیمای بویینگ!!!
پسته: قطعات بویینگ کجا بود بابا؟ پسته‌ام بخدا!
نارگیل: پس اون تو چی کار میکنی؟
پسته: راستش من خیلی خبر ندارم... به ما گفتن توافق ژنو امضا شده و تحریم‌ها برداشته شده، بیاید برید ایران، ما هم گفتیم چی از این بهتر، یه سر هم به پسرعموهامون تو رفسنجان می‌زنیم!
آناناس: ایشششش.... انقدر از این میوه‌های تازه به باسکول رسیده که سریع خودمونی میشن بدم میاد!
گلابی: حالا چرا داشتی می‌خندیدی؟
انبه: خب پسته‌ی خندونه دیگه! پسته خندان نشنیدی؟ نخنده چی کار کنه؟
پسته: ببین انبه جون، اگر قرار باشه هر میوه‌ای فقط بر اساس اسمش فعالیت کنه که اوضاع تو بد میشه داداش جون!!!
انبه: بیششششور!
نارگیل: ولش کن بابا.. این هم مثل بقیه آمریکایی‌هاس، ادب نداره که! مردک یانکی!
گلابی: بچه‌ها فحش ندید... آمریکایی‌ها خیلی هم بد نیستن... دوست باشیم با هم!
موز: نگفتی چرا داشتی می‌خندیدی؟
پسته: خب خنده دارید دیگه... پسته رو بجای قطعات بویینگ بهتون قالب کردن، اونوقت نشستید دارید درباره سیب زمینی و گوجه حرف میزنید!
گلابی: قالب چیه... خودشون قول دادن قطعات بویینگ بدن...
پسته: آره... بشین تا بدن... گلابی!
